هوالمحبوب 
.
یک عده در کشور ما وجود دارند که همیشه در دغدغه جات بسر میبرند دلواپسند ظاهرا انقلابی اند از دیوار بالا می روند تابلو پایین می کشند نه اینکه بخواهند ادعای چیزی کنند اینها می خواهند همیشه در صحنه باشند اصلا کشته مردهء این صحنه هستند حالا این صحنه را چطور درمی یابند و اجرش را از کدام کانال می گیرند را نه من کار دارم نه شما خواننده عزیز سوال کن بماند ولی اینکه برای انجام هر عملی چقدر خوب است پشت آن فکر و تعقل باشد کمی مطالعه باشد چند روز پیش اسم  تابلوی روستای حضرت امام (ره)  پایین می کشند و این عمل زشت و زننده را خبرگزاریهای هم طیف و هم سو بولد می کنند و به آن می نازند و افتخار می کنند بعد از این حرکت نابخردانه رهبر انقلاب نامه ای به جوانان اروپا می نویسد در محتوای نامه چنین بر می آید که رهبری جوانان را می خواهد از علایق متعصبانه خود بگذرند و با تحقیق و جستجو اسلام را بشناسند و با هجمه تبلیغی وسیع شبکه های ارتباطی که سعی بر القای اسلام هراسی دارند مواجهه و آنرا تایید نکنند.
براستی در کشور ما تا چه اندازه به نوع زبان و کلام رهبری در باره همه مسائل نگریسته می شود آیا بریده کردن حرفهای ایشان و برداشت های جناهی مطابق با میزان های شرعی و در کنار آن روحیات اخلاقی جای دارد
تا چه عنوان قشری که تا دیروز از دیوار بالا می رود و امروز تابلو بر زمین می کشد  مطیع نگرش رهبری و نگاه فراجناهی ایشان است. آیا خشونت و روحیه تهاجمی متقلبان اسلام آمریکایی همچون داعش برایمان عبرت ساز نبوده است ؟ آیا ما همچنان باید هزینه بپردازیم چون عده ای خود را حافظان و مدعیان انقلاب می دانند